Belediyede Insan Kaynaklari Yönetimi

Bir insanin bir isi yaparken aldigi zevk, o isi yaptigi için aldigi parayi harcarken aldigi zevkten fazlaysa o insan gerçekten sanslidir. Bir satranç antrenörü düsünün: Sporcu veya ögrencilerindeki olumlu davranis degisikliklerini gözlemlemek onun en büyük ödülü. Onlarin satranç oynarken hissettikleri heyecanin ve mutlulugun gözlerine vuran pariltisini bu dünyada hiçbir seye degismez. Kendisi de satranca tutkun oldugu için ders öncesi hazirlik yapmak, açilis teorilerini incelemek, yeni varyantlar/fikirler ögrenmek, ulusal ve uluslararasi üst seviye maçlari ve gündemi takip etmek onun için hiç problem degil; bilakis ilgiyle, merakla ve severek yaptigi isler. Böyle bir insan bir satranç takiminin antrenörü olarak turnuva turnuva dolasiyorken mutludur, bir de performansina uygun bir ücret aliyorsa kulübüne kalpten baglidir. Zira aslinda o, kendini gerçeklestirmektedir. Günümüz isletmeleri belki de is görenlerinin bu ihtiyacina hitap edebildikleri ölçüde mutlu ve kurumuna kalpten bagli bir çalisan profili olusturabilirler. Rakiplerimize kiyasla fark yaratmak istiyorsak ise, çalisanlarimizi ve ihtiyaçlarini tanimaktan baslasak mi ne!