Nehodí se? Vůbec nevadí! U nás můžete do 30 dní vrátit
S dárkovým poukazem nešlápnete vedle. Obdarovaný si za dárkový poukaz může vybrat cokoliv z naší nabídky.
30 dní na vrácení zboží
Todos dejamos rastros en la vida, cuando de una manera u otra nosdesvanecemos. Y es algo que parece nos ocurre a todos. No sé si es ono borgiano (acaso sí) pero todos somos materia del olvido. Y sóloesas pistas o rastros salvan, a veces, lo casi insalvable? Así halléestas notas de desventura de la vida final de Aníbal Turena, queescribió, allá por el año 1950, cuando remontaba el río Paraná sin undestino cierto.«¿Qué hago yo y qué soy yo? La vida me cansa infinitamente y, sinembargo, algo hay en ocasiones en el vivir (un atardecer, un rostro)que nos trae como el abrigo tibio de una esperanza. Como quien nopodría desdecir el horror, pero ciertamente sabe que hubo momentosluminosos.»Aníbal Turena (personaje de otras obras de Villena) es en esta novelaun ser ya en el límite.