ERNESTO ETA ZELESTINA

Eguberriak ospatzeko nahikoa da Zelestinak adina gogo eta irudimenaizatea, bere lagun Ernesto, ordea, kezkatuago dago neguko hotzarekineta festa hori antolatzeko beharko luketen eta ez duten sosarekin.Baina, momentuko desilusioez haratago, Zelestina beti berearekinateratzen da. Ernesto, on-puska eta eskuzabala bera, bere izaeraarrazionala gainditu eta hitz emandakoa betetzeko prest azalduko da,Zelestina ez zapuzte aldera.Elkar-laguntzan bait dago istorio samur eta maitagarri honen gakoa:elkarrekin doaz basora beren etxe xumea apaintzeko gauzen bila,elkarrekin egingo dituzte marrazkiak, bata sukaldean arituko dabesteak opariak biltzen dituen bitartean. Eta, halako batean, Ernestokokin bilakatuko zaigu: festaratutakoak eta Zelestina bera zur eta lur utziko ditu, eguberri festa ahaztezin baten arima bihurturik.80. hamarkadan Gabrielle Vicentek sortutako bilduma osatzen dutenbeste hogeitamar liburusketan bezala ?Ernesto eta Zelestina,Eguberriak etxean? izeneko honek ere elkarrizketa egitura du eta bereprotagonista humanizatuen pisu emozionala du ezaugarri. Horrela,marrazkietan azpimarragarria da pertsonaien espresibitatea etajestualitatea. Bin?etetan edo orrialde osoak hartuz datozen irudiargitsuak dira, marra solteez eginak eta lainoki koloreztatuak.Hartz handiaren eta sagutxoaren gorabeherak hunkitu eta munduarekinbat egiten gaituzte, benetako adiskidetasuna, zoriona gauza xumeetanaurkitzeko eta duten apurra besteekin partekatzeko gaitasuna erakusten bait dute.