Filipinki, to my!

W ciagu pietnastu lat istnienia (1959-1974) zespol Filipinki osiagnal zawrotny sukces. Dal okolo 4 tys. koncertow w Polsce, Szwecji, USA, Kanadzie, Anglii, NRD, Zwiazku Radzieckim, Czechoslowacji i Bulgarii. Wydal kilkanascie plyt (m.in. w ZSRR i USA) - przy czym tylko pierwsze trzy sprzedaly sie nakladzie niemal miliona egzemplarzy, o czym na swoich lamach informowal w 1974 r. amerykanski tygodnik muzyczny "Billboard". Zespol Filipinki byl pierwsza polska grupa mlodziezowa, ktora zyskala popularnosc nie tylko wsrod swoich rowiesnikow, ale wsrod wszystkich pokolen odbiorcow. Siedem skromnych, sympatycznych dziewczat potrafilo spiewa tak jak nikt wczesniej nie spiewal - nowoczesnie i prosto, bez jakiejkolwiek maniery. To spodobalo sie sluchaczom, ale pokochali Filipinki przede wszystkim za ich wdziek i za to, ze spiewanie traktowaly jak wspaniala przygode, ktora przezywaly z prawdziwa radoscia. Dzis Filipinki znowu sa pierwsze, bo jeszcze zaden polski zespol mlodziezowy z tamtych lat nie doczekal sie tak bogato ilustrowanej i udokumentowanej monografii. Ale nic dziwnego - Marcin Szczygielski, ktory zyskal uznanie jako autor powiesci dla doroslych i mlodziezy (Berek, Poczet Krolowych polskich, Czarny Mlyn) - piszac ta ksiazke mial dostep do informacji z pierwszej reki. Jest synem jednej z Filipinek - Iwony Racz.