Nina Weijers, Konsekwencje

Niewielu debiutantów wkraczających na niderlandzkojęzyczną scenę literacką zostało z takim uznaniem przyjętych przez krytykę, co 27-letnia Nin~a Weijers. Swą powieścią z 2014 roku pt. Konsekwencje wzięła szturmem scenę literacką Holandii i Flandrii, zdobywając trzy nagrody literackie – nagrodę czytelników, za najlepszy debiut i dla literatury feministycznej – oraz trafiając na krótką listę do dwóch najważniejszych tego obszaru językowego. Konsekwencje to Ku¨nstlerroman, czyli powieśc´ o kształtowaniu się artysty – w tym wypadku młodej artystki konceptualnej Minnie Panis, wschodzącej gwiazdy międzynarodowych targów sztuki, która eksperymentuje zwłasnym życiem i chwilami mimowolnie, wiedziona rozpaczą lub intuicją, przekuwa czynności dnia codziennego w twórczośc´ artystyczną, odnosząc przy tym spektakularne sukcesy. Kiedy jednak odkrywa, że kochanek-fotografbez jej wiedzy wykorzystał jej wizerunek do własnych merkantylnych celów, Minniepostanawia zaaranżowac´ kolejne działanie artystyczne, w którym, jak się okaże, posunie się do ekstremum, w imię sztuki ryzykując własnym życiem. Rozgrywająca się w światku artystycznym historia porusza kwestię (sensowności) krytyki artystycznej, ale i zadaje ważkie pytania: „Kiedy kończy się życie, a zaczyna sztuka?”, „Czy da się zniknąc´ tak naprawdę z n i kn ą c´?” i – wreszcie – „Czy istnieje się tylko wtedy, gdy się jest widzianym?”. Za pomocą różnych zwrotów akcji Weijers zgłębia temat, co to znaczy byc´ zarówno artyst(k)ą, jak i – w bardziej podstawowym sensie – osobą obecną we własnym ciele i życiu. Nina Weijers (ur. 1987) – absolwentka literaturoznawstwa uniwersytetów w Amsterdamie i Dublinie, autorka opowiadań i esejów współpracuje z takimi pismami literackimi jak„Das Magazin”, „De Gids” i „De Revisor”. Jej opublikowana w 2014 roku pierwsza powieśc´ Konsekwencje okazała się wydarzeniem literackim i sprzedała w nakładzie 30 000egzemplarzy powieśc´ ukazała się również po angielsku, francusku, niemiecku i czesku. W 2019 roku wyszła jej druga powieśc´ Kamers antykamers, którą nominowano do trzech prestiżowych nagród literackich. Jadwiga Jędryas (ur. 1972) – absolwentka Instytutu Lingwistyki Stosowanej UW, współzałożycielka wydawnictwa Dwie Siostry, wydawczyni i tłumaczka literacka z niderlandzkiego, angielskiego i francuskiego.***Życie Minnie, głównej bohaterki książki, to performance, który ma swoje lepsze i gorsze momenty. Ten performance ma również dużo niejasnych punktów dla jego autorki. Pewnie ta niejasnośc´, którą zna i przeżywa każdy z nas, tak wciąga, miejscami śmieszy i boli. W książce tej przejrzy się każdy, kto próbował studiowac´ sztukę.Świat sztuki, który bardzo dobrze znam. Polecam.– Anna Sudoł A z Holandii również nadeszła niespodzianka, Nin~a Weijers, pisarka, która swoją pierwszą książką bez problemu zajęła miejsce wśród pokaźnej grupy autorek o ugruntowanej od dawna pozycji, jak Hella Haasse, Anna Enquist, Margriet de Moor. Swą książką „Konsekwencje” podejmuje próbę dokonania czegoś, co nie jest łatwe, a jej się to udaje. Opisuje kogoś, kto intensywnie nad sobą myśli, a mimo to sobą nie zanudza. Opisuje, co tamta robi, i chce się to poznac´ w najmniejszych szczegółach, bo tak sugestywnie jest to opowiedziane. Opisuje pokusę, by nie istniec´, by zniknąc´ ze świata, po którym się chodzi, sztukę, na którą się trafia i z którą się żyje – kiedy tak to ując´, brzmi to ciężko gdy się o tym u niej czyta – jest lekkie. Więc ją czytajcie.– Cees Nooteboom***„MINNIE, SLEEPING”, rozciągało się wielkimi literami przez całą rozkładówkę, przedstawiającą w tle łóżko fotografa, a w nim Minnie, na brzuchu, z jedną zgiętą nogą, i zarys jej pośladków pod tkaniną koszulki nocnej. Przypominała coś, co zostało wyrzucone na brzeg, kobietę złamaną sztormem na morzu.(...) Na ostatnim zdjęciu, podpisanym „Minnie, 08:08 AM”, prześcieradło zakrywało jeszcze tylko jej lewą łydkę. Koszulka nocna podkasała się jej aż pod pachy. W świetle poranka leżała naga i bezbronna, białe ciałona białej pościeli. Bez wątpienia to były jej kształty, linia kręgosłupa lekko skrzywionego w lewo, małe pośladki. To moje ciało, pomyślała, a jednocześnie wiedziała, że prawdą była również rzecz przeciwna: to niebyło jej ciało.(fragment książki)