O roznorodnosci kulturowej w monokulturowej Polsce

Nastanie logiki wolnego rynku, a wraz z nia zdominowanie zycia publicznego przez zasade konkurencji mialo - zgodnie z zalozeniami liberalow gospodarczych - skutkowac roznorodnoscia nie tylko ofert konsumpcyjnych, ale takze idei, stylow zycia, religii, koncepcji politycznych i wreszcie modeli kulturowych. Konkurencja nie prowadzi wcale do roznorodnosci, lecz czesto konczy sie standaryzacja obecnych w spolecznym obiegu ofert, widac to wyraznie na przykladzie programow telewizyjnych. W innych dziedzinach zycia spolecznego jest podobnie - partie polityczne, ktore niby sie kloca, a wlasciwie ich oferta programowa niewiele sie rozni; programy informacyjne mowiace tym samym glosem; repertuar kin lansujacych te same filmy; muzyczne przeboje, ktore sa takie same we wszystkich stacjach radiowych. Rynek zazwyczaj oferuje takie towary, na ktore jest najwieksze zapotrzebowanie. W ramach logiki rynkowej "mniejszosciowe" oferty staja sie po prostu nieoplacalne. Proces eliminacji z rynku ofert mniej komercyjnych i mniej popularnych mozna nazwac cenzura rynkowa. W takich warunkach pewne poglady, style zycia czy wartosci nie moga sie przebic do szerszej publicznosci. Wszystkie zawarte w tej ksiazce artykuly moga nie tylko pobudzic "wyobraznie socjologiczna" i ukazac mozliwa roznorodnosc zachowan kulturowych w spoleczenstwie zdominowanym przez standardowe schematy postepowania, ale takze ulatwic spojrzenie z dystansem na oficjalne normy i wzory kulturowe. Dlatego kierowana jest ona nie tylko do socjologow, kulturoznawcow i innych badaczy zycia spoleczno-kulturowego, ale takze do wszystkich tych osob, ktore chca wyjsc poza codzienny swiat pozornie oczywistych praktyk. Ze wstepu Piotra Zuka i Pawla Zuka