Przedziwne sa Twe dziela, Panie

Nieoczekiwane zwroty akcji, przemiany duchowe postaci i watek sensacyjny, spleciony z osobistym, jak rowniez ciekawy, zywy jezyk, to wyjatkowe atuty tej ksiazki. Autorka cytuje w tytule slowa wypowiedziane przez glownego bohatera, ktory probuje podsumowac zaskakujace, niewiarygodne wrecz zmiany w swoim zyciu osobistym, jak i perypetie w trakcie wyjasniania tajemnic, z ktorymi przyszlo mu sie samotnie zmierzyc. Odkrywanie ludzkich charakterow, proba odpowiedzi na dreczace pytania - kto jest sprzymierzencem, kto jest soba, a kto nosi maske i jest marionetka przeciwnika (ow)... Dobre kryminaly bazuja glownie na dreszczyku emocji, niemniej w tej historii Autorka oferuje Czytelnikowi cos wiecej - przypomina o waznych prawdach zyciowych, o przyjazni, milosci, pieknie przyrody... Zaledwie Andrzej Bogolubow przejal stanowisko dyrektora muzeum sztuk pieknych w Pereslawlu, wokol niego zaczely sie dziac naprawde przedziwne rzeczy! Byla dyrektorka muzeum niespodziewanie umiera na oczach Bogolubowa... Ktos mu grozi i robi swinstwa - przebija opony, podrzuca obrazliwe listy, posadza o proby zamkniecia muzeum, a nawet usiluje zabic! Niebawem wszystko staje sie jasne. Tu, w jego muzeum, dzialaja zle, potezne i niewytlumaczalne sily. Bogolubow zmuszony jest sam prowadzic sledztwo. I przy okazji przejsc probe uczuc do bylej zony, ktora niespodziewanie i zdecydowanie nie w pore, zjawia sie na progu jego nowego domu...