Sporne postaci polskiej krytyki feministycznej po 1989 roku

W niniejszej ksiazce autorzy mieli zamiar pokazac, jak bardzo polska krytyka feministyczna jest "uparcie wielowatkowa, watpiaca, majaca swiadomosc umownosci i zmiennosci swoich politycznych celow. Pelna pasji, zaskakujaca i nieprzewidywalna, bogata intelektualnie. Niemeczaca (czytelniczek i czytelnikow) i nieumeczajaca (literatury), porzucajaca stereotypy, niedzielaca swiata na kobiety i mezczyzn, burzaca granice i niezaslaniajaca sie jedyna prawda czyjegos osobistego doswiadczenia jako alibi". [...] Mamy nadzieje, ze Czytelniczki i Czytelnicy tej ksiazki odnajda w zebranych tu glosach wlasnie taki zlozony obraz polskiej krytyki feministycznej, ktora nie wyczerpala swoich mozliwosci i ktora wciaz chce sie spierac i dyskutowac o tym, co jest nam bliskie - o literaturze i jej bohaterach oraz bohaterkach. Monika Swierkosz Tom pod redakcja Moniki Swierkosz jest w pelni udana proba podsumowania dwudziestu lat rozwoju polskiej krytyki feministycznej i badan genderowych. Ksiazka zawiera lektury krytyczne i osobiste, zgodnie z zapowiedzia "sporne", to znaczy konkurencyjne wobec przeszlosci i poszukujace miejsca dla tworczosci wielu autorow i przede wszystkim autorek, ktore nie doczekaly sie dostatecznie dociekliwych analiz wykorzystujacych nowoczesna metodologie feministyczna. Zastosowane procedury naukowe sa wielowatkowe, heterogeniczne i przydatne w calosciowej refleksji wspolczesnego literaturoznawstwa. W szkicach pojawiaja sie rozne punkty widzenia, a perspektywa badawcza laczy sie z problematyka konfliktow kulturowych i spoleczno-politycznych. prof. Monika Rudas-Grodzka