Srodek wyrazu

Nowa ksiazka poetycka Tedeusza Dabrowskiego. "Srodek wyrazu" to ksiazka pulsujaca zyciem, ktore manifestuje sie w roznorodnych lirycznych tonacjach - od szeptu po krzyk - i formatach: od eliptycznych, ascetycznych miniatur po narracyjne, spietrzone, galopujace poematy, w ktorych - jak to u Dabrowskiego - codziennosc i potocznosc ujawniaja swoja glebsza, nieoczywista, niekiedy zgola mistyczna nature. Bohater tej poezji jest - jak pisal Michael Krüger - "wytrenowanym sceptykiem", nieufnym wobec jakichkolwiek gotowych formul, a przy tym czlowiekiem spragnionym ciaglosci i sensu, i znajdujacym go w przeblyskach metafory, w peknieciach jezyka. Refleksja egzystencjalna wspolistnieje w tym tomie z glebokim namyslem nad istota poezji, praca nad soba z praca w slowie, postepowanie z precyzyjnym i nowatorskim nazywaniem. Dawno poezja nie byla tak bliska zycia. Dawno nie byla tak dowcipna i skupiona zarazem, "smiertelnie powazna i na wskros ironiczna" - jak zauwazyl Pawel Prochniak. W pelni swiadom, ze tkwimy po uszy w tekstach i kontekstach, Tadeusz Dabrowski konsekwentnie poszukuje srodka wyrazu. Bo wyraz posiada nie tylko powierzchnie, ale takze srodek.